Måtte bryta etter halvgått løp

I eitt år hadde han sett fram til VM i ultratrail i Sanesi. 44 km ut i løpet måtte han innsjå at løpet var over. Thomas Andersen var tom.

- Eg får reisa heim i skammen og byrja å trena igjen, skjemtar 41-åringen.

Før han meir alvorleg legg til:

- Neida, eg kan ikkje leggja meg ned og grina, men det er klart det er frykteleg skuffande å ikkje få fullført eit løp ein har førebudd seg på i så lang tid, seier Andersen.

Tre som braut

VM i ultratrail gjekk av stabelen i franske Annecy. Løpet var 85 km langt og omfatta heile 5.300 stigningsmeter. Andersen stilte til start i lag med fire andre norske løparar. Før start hadde dei som mål ta medalje i lagkampen.

- Det kunne me kjapt berre gløyma. Halveges i løpet var me tre som måtte kasta inn handkledet. For å få teljande resultat i lagtevlinga måtte me ha tre utøvarar til mål, fortel Andersen.

Beste norske vart Didrik Hermansen. Naprapaten frå Oslo sprang i mål til tida 8.59 og vart med det nummer ti.

- Det var knusebra. Sjølv sprang eg løypa i fjor sommar. Då nådde eg mål på 9.50. Hadde eg gjort det i helga, hadde eg plassert meg blant dei par og tredve beste, fortel han.

Heilt tom

VM-starten gjekk midt på natta. I timane før sleit Thomas med å få sova.

- Oppladinga var nok ikkje den beste. Eg sov kanskje ein time. Deretter bar det av garde i ein tettpakka buss til startplassen.

Dei første to timane av løpet var det rakt oppover.

- Først fekk eg problem med for høg puls. Då eg fekk kontroll på han, byrja eg å slita med andre ting, som til dømes å ta til meg næring.

Ved passering 44 km låg han ein time bak si eiga passeringstid frå fjoråret.

- Det var jo ikkje akkurat motiverande. Dessutan var eg heilt tom. Det var ikkje anna å gjera enn å bryta, seier han.

Optimistisk

Ved same stasjon sa også lagkamerat Sverre Sletthaug takk for seg.

- Me var tre norske som gav oss ved den stasjonen. Veldig skuffande, men når du nærast føler du held på å dø, så er det best å gje seg.

- Korleis er det med sjølvtilliten etter ei slik oppleving?

- Den får seg jo sjølvsagt ein knekk, men ein kan ikkje tenkja for mykje på det. Det var den dagen - eller natta - då kroppen ikkje ville spela på lag. Surt at det skulle skje nettopp i eit VM, men sånn var det. No gjeld det å sjå framover, seier Andersen.

Hornhindal rundt

For Thomas var VM i Annecy blant årets desiderte høgdepunkt. Heldigvis har han fleire store løp å sjå fram mot.

- No skal eg heim og trena for Hornhindalen rundt. Det er eit løp eg bør ha sjanse til å plassera meg blant dei tre-fire beste, kanskje til og med vinna.

Løpet er 75 km langt og går av stabelen laurdag 4. juli.

Det var den dagen - eller natta - då kroppen ikkje ville spela på lag. Surt at det skulle skje nettopp i eit VM